Hoogeweg

Dutch

Etymology

Attested as De hooge weg in 1838-1857. Compound of hoog (“high, elevated”) and weg (“way, road”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɦoː.ɣəˌʋɛx/
• Hyphenation: Hoo‧ge‧weg
• Homophones: Hogeweg, Hoogenweg

Proper noun

Hoogeweg n

1. A hamlet in Sluis, Zeeland, Netherlands.

References

• van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) “hoogeweg”, in Nederlandse plaatsnamen verklaard‎^[1] (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN