Hungarian

edit

Etymology

edit

Clipping and -i diminutive of Imre.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈimri]
  • Hyphenation: Im‧ri
  • Rhymes: -ri

Proper noun

edit

Imri

  1. a diminutive of the male given name Imre, equivalent to English Emery

Declension

edit
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
singular plural
nominative Imri Imrik
accusative Imrit Imriket
dative Imrinek Imriknek
instrumental Imrivel Imrikkel
causal-final Imriért Imrikért
translative Imrivé Imrikké
terminative Imriig Imrikig
essive-formal Imriként Imrikként
essive-modal
inessive Imriben Imrikben
superessive Imrin Imriken
adessive Imrinél Imriknél
illative Imribe Imrikbe
sublative Imrire Imrikre
allative Imrihez Imrikhez
elative Imriből Imrikből
delative Imriről Imrikről
ablative Imritől Imriktől
non-attributive
possessive - singular
Imrié Imriké
non-attributive
possessive - plural
Imriéi Imrikéi
Possessive forms of Imri
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. Imrim Imrijeim(or Imriim)
2nd person sing. Imrid Imrijeid(or Imriid)
3rd person sing. Imrije Imrijei(or Imrii)
1st person plural Imrink Imrijeink(or Imriink)
2nd person plural Imritek Imrijeitek(or Imriitek)
3rd person plural Imrijük Imrijeik(or Imriik)