See also: martialis

Latin

edit

Etymology

edit

From martiālis.

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Mārtiālis m sg (genitive Mārtiālis); third declension

  1. a cognomen, famously held by:
    1. Martial, a Roman poet

Declension

edit

Third-declension noun (i-stem), singular only.

Case Singular
Nominative Mārtiālis
Genitive Mārtiālis
Dative Mārtiālī
Accusative Mārtiālem
Ablative Mārtiāle
Vocative Mārtiālis

References

edit
  • Martialis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.