Latin edit

Etymology edit

From Minerva +‎ -īnus.

Pronunciation edit

Proper noun edit

Minervīnus m sg (genitive Minervīnī); second declension

  1. A masculine cognomen

Declension edit

Second-declension noun, singular only.

Case Singular
Nominative Minervīnus
Genitive Minervīnī
Dative Minervīnō
Accusative Minervīnum
Ablative Minervīnō
Vocative Minervīne

Derived terms edit

References edit