Dutch

edit

Etymology

edit

First attested as coten in 1241. Compound of vee (cattle) and the dative plural form of Middle Dutch cot (cottage, shack, small farm).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈveːˌkaː.tə(n)/
  • Hyphenation: Vee‧ca‧ten

Proper noun

edit

Veecaten n

  1. A hamlet in Kampen, Overijssel, Netherlands.

Derived terms

edit

References

edit
  • van Berkel, Gerard, Samplonius, Kees (2018) Nederlandse plaatsnamen verklaard (in Dutch), Mijnbestseller.nl, →ISBN