açık açık

Turkish

Etymology

Reduplication of açık (“open, clear, overt”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈt͡ʃɯk.a.t͡ʃɯk/
• Hyphenation: a‧çık‧a‧çık

Adverb

açık açık

1. without withholding anything, without mincing one's words, bluntly
2. with all details, explicitly, expressly
3. sincerely, earnestly

Related terms

• açık ara
• açık deniz
• açık saçık
• açık seçik
• açıkçası
• açıkgöz
• açıktan açığa
• ucu açık

 

Further reading

• “açık açık”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Çağbayır, Yaşar (2007) “açık açık”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 98