abecadlny

Polish

Etymology

From abecadło +‎ -ny. First attested in 1743–1745.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.bɛˈt͡sad.lnɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adlnɨ
• Syllabification: a‧be‧cad‧lny

Adjective

abecadlny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete) alphabetical

   Synonyms: abecadłowy, alfabetyczny

Declension

Declension of abecadlny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	abecadlny		abecadlna	abecadlne	abecadlni	abecadlne
genitive	abecadlnego		abecadlnej	abecadlnego	abecadlnych
dative	abecadlnemu		abecadlnej	abecadlnemu	abecadlnym
accusative	abecadlnego	abecadlny	abecadlną	abecadlne	abecadlnych	abecadlne
instrumental	abecadlnym		abecadlną	abecadlnym	abecadlnymi
locative	abecadlnym		abecadlnej	abecadlnym	abecadlnych

Related terms

adjective

• abecadłowy

 

adverb

• abecadłowo

 

nouns

• abecadlarz
• abecadlnik
• abecadło
• abecadłowość
• abecedariusz

 

Further reading

• abecadlny in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “abecadlny”, in Słownik języka polskiego, volume 1, page 3
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abecadlny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2