abecedariusz
Polish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin abecedārius.[1][2] First attested in 1745.[3]
Pronunciation edit
Noun edit
abecedariusz m inan
- index (list of alphabetized items)
- Synonym: skorowidz
- (formal) alphabet song
- Synonym: wiersz abecadłowy
Declension edit
Declension of abecedariusz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | abecedariusz | abecedariusze |
| genitive | abecedariusza | abecedariuszy |
| dative | abecedariuszowi | abecedariuszom |
| accusative | abecedariusz | abecedariusze |
| instrumental | abecedariuszem | abecedariuszami |
| locative | abecedariuszu | abecedariuszach |
| vocative | abecedariuszu | abecedariusze |
Noun edit
abecedariusz m animacy unattested
- (Middle Polish) beginner student (student who is new to a field)
Declension edit
Attested forms of abecedariusz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | abecedariusz | — |
| genitive | — | — |
| dative | — | — |
| accusative | — | — |
| instrumental | — | — |
| locative | — | — |
| vocative | — | — |
Related terms edit
adjectives
adverb
nouns
References edit
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “abecedariusz”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “abecedariusz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Krystyna Siekierska (02.02.2021) “ABECEDARIUSZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading edit
- abecedariusz in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “abecedaryusz”, in Słownik języka polskiego[1], volume 1, page 2
- Aleksander Zdanowicz (1861) “abecadarjusz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “abecedarjusz”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 2
- abecedariusz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego