Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology 1

edit

Perfect passive participle of acciō.

Participle

edit

accītus (feminine accīta, neuter accītum); first/second-declension participle

  1. summoned, fetched
Declension
edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative accītus accīta accītum accītī accītae accīta
Genitive accītī accītae accītī accītōrum accītārum accītōrum
Dative accītō accītō accītīs
Accusative accītum accītam accītum accītōs accītās accīta
Ablative accītō accītā accītō accītīs
Vocative accīte accīta accītum accītī accītae accīta

Etymology 2

edit

acciō +‎ -tus (forming action nouns)

Noun

edit

accītus m (genitive accītūs); fourth declension

  1. summoning (to a place), summons, call
Declension
edit

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative accītus accītūs
Genitive accītūs accītuum
Dative accītuī accītibus
Accusative accītum accītūs
Ablative accītū accītibus
Vocative accītus accītūs

References

edit
  • accitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • accitus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • accitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.