Latin

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

Borrowed from Ancient Greek ἀκέρατος (akératos), from ἀ- (a-) +‎ κέρατ- (kérat-, horn) +‎ -ος (-os).

Adjective

edit

aceratus (feminine acerata, neuter aceratum); first/second-declension adjective

  1. hornless
Declension
edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative aceratus acerata aceratum aceratī aceratae acerata
Genitive aceratī aceratae aceratī aceratōrum aceratārum aceratōrum
Dative aceratō aceratō aceratīs
Accusative aceratum aceratam aceratum aceratōs aceratās acerata
Ablative aceratō aceratā aceratō aceratīs
Vocative acerate acerata aceratum aceratī aceratae acerata
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

acus +‎ -ātus.

Adjective

edit

acerātus (feminine acerāta, neuter acerātum); first/second-declension adjective

  1. having bran mixed into it
Declension
edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative acerātus acerāta acerātum acerātī acerātae acerāta
Genitive acerātī acerātae acerātī acerātōrum acerātārum acerātōrum
Dative acerātō acerātō acerātīs
Accusative acerātum acerātam acerātum acerātōs acerātās acerāta
Ablative acerātō acerātā acerātō acerātīs
Vocative acerāte acerāta acerātum acerātī acerātae acerāta

References

edit
  • aceratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • aceratus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • aceratus”, in The Perseus Project (1999) Perseus Encyclopedia[1]
  • aceratus”, in William Smith, editor (1848), A Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London: John Murray