adamakıllı
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish آدم عقللی (adam aḳıllı),[1][2] equivalent to adam (“human; man”) + akıl (“intelligence, cognition”) + -lı.
Pronunciation edit
Adverb edit
adamakıllı
- substantially, extensively, markedly, properly, really, completely
- Synonyms: iyice, bir güzel, bir temiz
- Uzun zamandır ilk kez adamakıllı yalnız kaldım. ― For the first time in a long time I was completely alone.
- Hayatımı kurtardığın için sana adamakıllı teşekkür edemedim. ― I couldn't thank you properly for saving my life.
- 80'li yıllarda gerçek faizler adamakıllı yükseldi. ― In the 80's, real interests markedly increased.
Related terms edit
References edit
- ^ Kélékian, Diran (1911) “آدم عقللی”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 10
- ^ Şemseddin Sâmi (1899–1901) “آدم عقللی”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 25
Further reading edit
- “adamakıllı”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “adamakıllı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 110