Latin edit

Pronunciation edit

Verb edit

adfector (present infinitive adfectārī, perfect active adfectātus sum); first conjugation, deponent

  1. Alternative form of affector

Conjugation edit

   Conjugation of adfector (first conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present adfector adfectāris,
adfectāre
adfectātur adfectāmur adfectāminī adfectantur
imperfect adfectābar adfectābāris,
adfectābāre
adfectābātur adfectābāmur adfectābāminī adfectābantur
future adfectābor adfectāberis,
adfectābere
adfectābitur adfectābimur adfectābiminī adfectābuntur
perfect adfectātus + present active indicative of sum
pluperfect adfectātus + imperfect active indicative of sum
future perfect adfectātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present adfecter adfectēris,
adfectēre
adfectētur adfectēmur adfectēminī adfectentur
imperfect adfectārer adfectārēris,
adfectārēre
adfectārētur adfectārēmur adfectārēminī adfectārentur
perfect adfectātus + present active subjunctive of sum
pluperfect adfectātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present adfectāre adfectāminī
future adfectātor adfectātor adfectantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives adfectārī adfectātum esse adfectātūrum esse
participles adfectāns adfectātus adfectātūrus adfectandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
adfectandī adfectandō adfectandum adfectandō adfectātum adfectātū

Verb edit

adfector

  1. first-person singular present passive indicative of adfectō

References edit

  • adfector”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • adfector in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.