adiudykacja
See also: adiudykacją
Polish edit
Alternative forms edit
- adiudykacya, adjudykacya (Pre-reform orthography (1816))
- adjudykacja (Pre-reform orthography (1936))
Etymology edit
Learned borrowing from Latin adiūdicātiō.[1][2] First attested in 1674–1680.[3]
Pronunciation edit
Noun edit
adiudykacja f
- (law) adjudication of someone's right of ownership (Is there an English equivalent to this definition?)
- Antonym: abiudykacja
- act of acquiring right of ownership at an auction (Is there an English equivalent to this definition?)
Declension edit
Declension of adiudykacja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | adiudykacja | adiudykacje |
| genitive | adiudykacji | adiudykacji/adiudykacyj (archaic) |
| dative | adiudykacji | adiudykacjom |
| accusative | adiudykację | adiudykacje |
| instrumental | adiudykacją | adiudykacjami |
| locative | adiudykacji | adiudykacjach |
| vocative | adiudykacjo | adiudykacje |
Derived terms edit
adjective
- (obsolete) adiudykacyjny
Related terms edit
noun
- (obsolete) adiudykata
References edit
- ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “adiudykacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
- ^ Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “adiudykacja”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN
- ^ Danuta Lankiewicz (21.11.2019) “ADIUDYKACJA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading edit
- adiudykacja in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “adjudykacja”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[1]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “adjudykacja”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 7
- adiudykacja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego