adiudykacyjny

Polish

Alternative forms

• adjudykacyjny (pre-reform orthography (1936))

Etymology

From adiudykacja +‎ -ny. First attested in 1833.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.dju.dɨ.kaˈt͡sɨj.nɨ/
• Rhymes: -ɨjnɨ
• Syllabification: a‧diu‧dy‧ka‧cyj‧ny

Adjective

adiudykacyjny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, law, obsolete) adjudicational; adjudication of someone's right of ownership (Is there an English equivalent to this definition?)

   wyrok adiudykacyjny ― adjudicational sentence

Declension

Declension of adiudykacyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	adiudykacyjny		adiudykacyjna	adiudykacyjne	adiudykacyjni	adiudykacyjne
genitive	adiudykacyjnego		adiudykacyjnej	adiudykacyjnego	adiudykacyjnych
dative	adiudykacyjnemu		adiudykacyjnej	adiudykacyjnemu	adiudykacyjnym
accusative	adiudykacyjnego	adiudykacyjny	adiudykacyjną	adiudykacyjne	adiudykacyjnych	adiudykacyjne
instrumental	adiudykacyjnym		adiudykacyjną	adiudykacyjnym	adiudykacyjnymi
locative	adiudykacyjnym		adiudykacyjnej	adiudykacyjnym	adiudykacyjnych

Related terms

nouns

• adiudykacja
• (obsolete) adiudykata

 

Further reading

• Aleksander Zdanowicz (1861) “adjudykacyjny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “adjudykacyjny”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 7