aetyczny

Polish

Etymology

From a- +‎ etyczny. First attested in 1905.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ɛˈtɨt͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧e‧tycz‧ny

Adjective

aetyczny (not comparable, no derived adverb)

1. anethical
   • 2009, Dariusz Jastrząb, Duchowy świat Dostojeskiego‎^[2], Wydawnictwo WAM:

     Moralnie wyraża największą nędzę zniewolenia zmysłowością, do tego stopnia, że Sergio Hessen odczytuje go jako "przedmiot raczej niż podmiot", jako byt aetyczny, żyjący na poziomie impulsu, jako skondensowaną manifestację tego wszystkiego, co Dostojewski uważa za naturę karamazowską.

     Morally, it expresses the greatest misery of sensual enslavement, to such an extent that Sergio Hessen reads it as "an object rather than a subject", as an aethical being, living at the level of impulse, as a condensed manifestation of all that Dostoyevsky considers nature Karamazov.

Declension

Declension of aetyczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	aetyczny		aetyczna	aetyczne	aetyczni	aetyczne
genitive	aetycznego		aetycznej	aetycznego	aetycznych
dative	aetycznemu		aetycznej	aetycznemu	aetycznym
accusative	aetycznego	aetyczny	aetyczną	aetyczne	aetycznych	aetyczne
instrumental	aetycznym		aetyczną	aetycznym	aetycznymi
locative	aetycznym		aetycznej	aetycznym	aetycznych

Further reading

• aetyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego