afhjúpa

Icelandic edit

From af- +‎ hjúpa.

afhjúpa (weak verb, third-person singular past indicative afhjúpaði, supine afhjúpað)

afhjúpa — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að afhjúpa
supine (sagnbót)		afhjúpað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		afhjúpandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég afhjúpa	við afhjúpum	present (nútíð)	ég afhjúpi	við afhjúpum
	þú afhjúpar	þið afhjúpið		þú afhjúpir	þið afhjúpið
	hann, hún, það afhjúpar	þeir, þær, þau afhjúpa		hann, hún, það afhjúpi	þeir, þær, þau afhjúpi

past (þátíð)	ég afhjúpaði	við afhjúpuðum	past (þátíð)	ég afhjúpaði	við afhjúpuðum
	þú afhjúpaðir	þið afhjúpuðuð		þú afhjúpaðir	þið afhjúpuðuð
	hann, hún, það afhjúpaði	þeir, þær, þau afhjúpuðu		hann, hún, það afhjúpaði	þeir, þær, þau afhjúpuðu

imperative (boðháttur)	afhjúpa (þú)	afhjúpið (þið)
	afhjúpaðu	afhjúpiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

afhjúpast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að afhjúpast
supine (sagnbót)		afhjúpast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		afhjúpandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég afhjúpast	við afhjúpumst	present (nútíð)	ég afhjúpist	við afhjúpumst
	þú afhjúpast	þið afhjúpist		þú afhjúpist	þið afhjúpist
	hann, hún, það afhjúpast	þeir, þær, þau afhjúpast		hann, hún, það afhjúpist	þeir, þær, þau afhjúpist

past (þátíð)	ég afhjúpaðist	við afhjúpuðumst	past (þátíð)	ég afhjúpaðist	við afhjúpuðumst
	þú afhjúpaðist	þið afhjúpuðust		þú afhjúpaðist	þið afhjúpuðust
	hann, hún, það afhjúpaðist	þeir, þær, þau afhjúpuðust		hann, hún, það afhjúpaðist	þeir, þær, þau afhjúpuðust

imperative (boðháttur)	afhjúpast (þú)	afhjúpist (þið)
	afhjúpastu	afhjúpisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

afhjúpaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	afhjúpaður	afhjúpuð	afhjúpað	afhjúpaðir	afhjúpaðar	afhjúpuð
accusative (þolfall)	afhjúpaðan	afhjúpaða	afhjúpað	afhjúpaða	afhjúpaðar	afhjúpuð
dative (þágufall)	afhjúpuðum	afhjúpaðri	afhjúpuðu	afhjúpuðum	afhjúpuðum	afhjúpuðum
genitive (eignarfall)	afhjúpaðs	afhjúpaðrar	afhjúpaðs	afhjúpaðra	afhjúpaðra	afhjúpaðra

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	afhjúpaði	afhjúpaða	afhjúpaða	afhjúpuðu	afhjúpuðu	afhjúpuðu
accusative (þolfall)	afhjúpaða	afhjúpuðu	afhjúpaða	afhjúpuðu	afhjúpuðu	afhjúpuðu
dative (þágufall)	afhjúpaða	afhjúpuðu	afhjúpaða	afhjúpuðu	afhjúpuðu	afhjúpuðu
genitive (eignarfall)	afhjúpaða	afhjúpuðu	afhjúpaða	afhjúpuðu	afhjúpuðu	afhjúpuðu