aftaka
Icelandic
editEtymology
editPronunciation
editVerb
editaftaka (strong verb, third-person singular past indicative aftók, third-person plural past indicative aftóku, supine aftekið)
- (transitive, with accusative) to reject, to refuse, to turn down
Conjugation
editaftaka — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að aftaka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
aftekið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
aftakandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég aftek | við aftökum | present (nútíð) |
ég aftaki | við aftökum |
| þú aftekur | þið aftakið | þú aftakir | þið aftakið | ||
| hann, hún, það aftekur | þeir, þær, þau aftaka | hann, hún, það aftaki | þeir, þær, þau aftaki | ||
| past (þátíð) |
ég aftók | við aftókum | past (þátíð) |
ég aftæki | við aftækjum |
| þú aftókst | þið aftókuð | þú aftækir | þið aftækjuð | ||
| hann, hún, það aftók | þeir, þær, þau aftóku | hann, hún, það aftæki | þeir, þær, þau aftækju | ||
| imperative (boðháttur) |
aftak (þú) | aftakið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| aftaktu | aftakiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að aftakast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
aftekist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
aftakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég aftekst | við aftökumst | present (nútíð) |
ég aftakist | við aftökumst |
| þú aftekst | þið aftakist | þú aftakist | þið aftakist | ||
| hann, hún, það aftekst | þeir, þær, þau aftakast | hann, hún, það aftakist | þeir, þær, þau aftakist | ||
| past (þátíð) |
ég aftókst | við aftókumst | past (þátíð) |
ég aftækist | við aftækjumst |
| þú aftókst | þið aftókust | þú aftækist | þið aftækjust | ||
| hann, hún, það aftókst | þeir, þær, þau aftókust | hann, hún, það aftækist | þeir, þær, þau aftækjust | ||
| imperative (boðháttur) |
aftakst (þú) | aftakist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| aftakstu | aftakisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
aftekinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
aftekinn | aftekin | aftekið | afteknir | afteknar | aftekin | |
| accusative (þolfall) |
aftekinn | aftekna | aftekið | aftekna | afteknar | aftekin | |
| dative (þágufall) |
afteknum | aftekinni | afteknu | afteknum | afteknum | afteknum | |
| genitive (eignarfall) |
aftekins | aftekinnar | aftekins | aftekinna | aftekinna | aftekinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
aftekni | aftekna | aftekna | afteknu | afteknu | afteknu | |
| accusative (þolfall) |
aftekna | afteknu | aftekna | afteknu | afteknu | afteknu | |
| dative (þágufall) |
aftekna | afteknu | aftekna | afteknu | afteknu | afteknu | |
| genitive (eignarfall) |
aftekna | afteknu | aftekna | afteknu | afteknu | afteknu | |