agminalis
Latin
editEtymology
editFrom agmen (“march, train”) + -ālis, from agō (“do, act”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): [aɡ.mɪˈnaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aɡ.miˈnaː.lis]
Adjective
editagminālis (neuter agmināle); third-declension two-termination adjective
Declension
editThird-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | agminālis | agmināle | agminālēs | agminālia | |
genitive | agminālis | agminālium | |||
dative | agminālī | agminālibus | |||
accusative | agminālem | agmināle | agminālēs agminālīs |
agminālia | |
ablative | agminālī | agminālibus | |||
vocative | agminālis | agmināle | agminālēs | agminālia |
Related terms
editReferences
edit- “agminalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- agminalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.