See also: alim, Alım, and âlim

Turkish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /aɫɯm/
  • Hyphenation: a‧lım

Etymology 1 edit

From Ottoman Turkish آلیم, آلم (alım), equivalent to al- +‎ -ım.

Noun edit

alım (definite accusative alımı, plural alımlar)

  1. purchase
  2. charm, attraction
  3. panache, swagger
Usage notes edit
  • The meaning “panache, swagger” mainly appears in the reduplication alım çalım.
Declension edit
Inflection
Nominative alım
Definite accusative alımı
Singular Plural
Nominative alım alımlar
Definite accusative alımı alımları
Dative alıma alımlara
Locative alımda alımlarda
Ablative alımdan alımlardan
Genitive alımın alımların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular alımım alımlarım
2nd singular alımın alımların
3rd singular alımı alımları
1st plural alımımız alımlarımız
2nd plural alımınız alımlarınız
3rd plural alımları alımları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular alımımı alımlarımı
2nd singular alımını alımlarını
3rd singular alımını alımlarını
1st plural alımımızı alımlarımızı
2nd plural alımınızı alımlarınızı
3rd plural alımlarını alımlarını
Dative
Singular Plural
1st singular alımıma alımlarıma
2nd singular alımına alımlarına
3rd singular alımına alımlarına
1st plural alımımıza alımlarımıza
2nd plural alımınıza alımlarınıza
3rd plural alımlarına alımlarına
Locative
Singular Plural
1st singular alımımda alımlarımda
2nd singular alımında alımlarında
3rd singular alımında alımlarında
1st plural alımımızda alımlarımızda
2nd plural alımınızda alımlarınızda
3rd plural alımlarında alımlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular alımımdan alımlarımdan
2nd singular alımından alımlarından
3rd singular alımından alımlarından
1st plural alımımızdan alımlarımızdan
2nd plural alımınızdan alımlarınızdan
3rd plural alımlarından alımlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular alımımın alımlarımın
2nd singular alımının alımlarının
3rd singular alımının alımlarının
1st plural alımımızın alımlarımızın
2nd plural alımınızın alımlarınızın
3rd plural alımlarının alımlarının
Antonyms edit
Derived terms edit

Etymology 2 edit

Noun edit

alım

  1. first-person singular possessive of al
Usage notes edit
  • When this word is pronounced, the stress is on the last syllable: alım. (The pronunciation with stress on the penultimate syllable, alım, means "I am [a(n)/the] red.")