Old Polish edit

Etymology edit

From albo +‎ . First attested in the 15th century.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /alʲbɔt͡ɕ/
  • IPA(key): (15th CE) /alʲbɔt͡ɕ/

Conjunction edit

alboć

  1. or
    • Beginning of the 15th century, Kazania gnieźnieńskie[1], page 12a:
      Ludze, chosczy ony vele dzecy magø, velkokrocz szø tho gim przygadza, ysczy ony nad nimy szaloscz vydzø, przes to iscy ony richlo vmiragø. Albocz tesze ony slø smerczø dzynø, ysczy sz nesktorego szyna slodzeg byua, kostarsz y pyganicza
      [Ludzie, cożci oni wiele dzieci mają, wielkokroć się to jim przygadza, iżci oni nad nimi żałość widzą, przezto iżci oni richło umirają. Alboć teże oni złą śmiercią giną, iżci z nie z ktorego (i. e. z niektorego) syna złodziej bywa, kostarz i pijanica]
    • 1896, Lucjan Malinowski, editor, Żywot świętego Błażeja. Zabytek języka polskiego z początku wieku XV,[2], page 322:
      Modlcye sye naszim bogom, albocz waas kaszø wszistky scynacz
      [Modlcie sie naszym bogom, alboć was każę wszystki ścinać]

Particle edit

alboć

  1. interrogative particle: introduces a yes-no question
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[3], page 753:
      Dziatki... skazując na Jesusa, jakoby mieniły: Owoć ten jedzie, ktory ma lud żydowski... wykupić z niewolstwa...; ale ninie alboć w mie djabeł wstąpił? jakoby im ojca zabił, tako nastoją nań
      [Dziatki... skazując na Jesusa, jakoby mieniły: Owoć ten jedzie, ktory ma lud żydowski... wykupić z niewolstwa...; ale ninie alboć w nie dyjabeł wstąpił? jakoby im ojca zabił, tako nastoją nań]

Descendants edit

  • Polish: alboć

References edit

Polish edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish alboć. By surface analysis, albo +‎ .

Conjunction edit

alboć

  1. or

Particle edit

alboć

  1. (Middle Polish) probably introduces doubt or uncertainty
  2. (Middle Polish) interrogative particle: introduces a yes-no question
    Synonym: (modern) czy

References edit

Further reading edit