aleyh
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish علیه (ʿaleyh), from Arabic عَلَيْهِ (ʕalayhi, “upon him”), form of عَلَى (ʕalā).
Pronunciation edit
Noun edit
aleyh (definite accusative aleyhi, plural aleyhler)
- (chiefly in possessive, with dative or locative) Being in opposition, contrariness or detriment to or of someone or something.
- 1946 January 6, headline on page 1 of Cumhuriyet:
- İki gazete aleyhine açılan davalar
- Lawsuits filed against two newspapers
- 2019 March 30, “TRT’nin 16-20 mart tarihleri arasında, Cumhur İttifakı’na verilen sürenin, Millet İttifakı’na göre 9 misli arttığını ortaya koydu.”, in Cumhuriyet:
- Sadece, Cumhur İttifakı’nı destekleyen 10 özel kanal, Millet İttifakı’na lehinde hiçbir habere yer vermeyip, sadece aleyhte yayın yaptı.
- (please add an English translation of this quotation)
- Antonym: leh
- 1946 January 6, headline on page 1 of Cumhuriyet:
Declension edit
Derived terms edit
- aleyhe dönmek
- aleyhinde olmak
- aleyhtar (“opposed; opponent”)
See also edit
References edit
- Kélékian, Diran (1911) “علیه”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 859
- Nişanyan, Sevan (2002–) “aleyh”, in Nişanyan Sözlük
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
Further reading edit
- “aleyh”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “aleyh”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 203