alicubitas
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
(modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.liˈku.bi.tas/, [äliˈkuːbit̪äs]
Noun edit
alicubitās f sg (genitive alicubitātis); third declension
- (Ecclesiastical Latin, metaphysics) The quality of being somewhere, that is, limited to a particular place, and not omnipresent.
- Antonyms: omnipraesentia, ubīquitās
- 1665, Christoph Scheibler, Metaphysica Duobus Libris […] , page 212:
- Quod autem formalis effectus ipsius alicubitatis consistat in hac praesentia, apparet 1. Ex rejectione aliarum opinionum.
- But that the formal effect of this very being-somewhere should consist in this presence is evident 1. From the rejection of the other opinions.
Declension edit
Third-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | alicubitās |
Genitive | alicubitātis |
Dative | alicubitātī |
Accusative | alicubitātem |
Ablative | alicubitāte |
Vocative | alicubitās |