amalgamat
Polish edit
Etymology edit
From amalgam + -at.[1] First attested in 1807.[2]
Pronunciation edit
Noun edit
amalgamat m inan
- (metallurgy) amalgam (alloy containing mercury)
- (literary) amalgam (combination of different things)
- Synonyms: aliaż, amalgam, melanż, mieszanina, mieszanka
Declension edit
Declension of amalgamat
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | amalgamat | amalgamaty |
genitive | amalgamatu | amalgamatów |
dative | amalgamatowi | amalgamatom |
accusative | amalgamat | amalgamaty |
instrumental | amalgamatem | amalgamatami |
locative | amalgamacie | amalgamatach |
vocative | amalgamacie | amalgamaty |
Derived terms edit
adjective
Related terms edit
nouns
verb
References edit
- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “amalgamat”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
- ^ Jędrzej Śniadecki (1807) Początki chemii dla uzycia słuchaczow akademickich ułozone : 2 tomy in 8vo z figurami. T. 1[1] (in Polish), page 456
Further reading edit
- amalgamat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- amalgamat in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “amalgamat”, in Słownik języka polskiego[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 29
Romanian edit
Etymology edit
Past participle of amalgama.
Adjective edit
amalgamat m or n (feminine singular amalgamată, masculine plural amalgamați, feminine and neuter plural amalgamate)
Declension edit
Declension of amalgamat
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | amalgamat | amalgamată | amalgamați | amalgamate | ||
definite | amalgamatul | amalgamata | amalgamații | amalgamatele | |||
genitive/ dative |
indefinite | amalgamat | amalgamate | amalgamați | amalgamate | ||
definite | amalgamatului | amalgamatei | amalgamaților | amalgamatelor |