ambicjoner
Polish
editEtymology
editFrom ambicja + -er. First attested in 1922.[1]
Pronunciation
editNoun
editambicjoner m pers
Declension
editDeclension of ambicjoner
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ambicjoner | ambicjonerzy/ambicjonery (deprecative) |
genitive | ambicjonera | ambicjonerów |
dative | ambicjonerowi | ambicjonerom |
accusative | ambicjonera | ambicjonerów |
instrumental | ambicjonerem | ambicjonerami |
locative | ambicjonerze | ambicjonerach |
vocative | ambicjonerze | ambicjonerzy |
Derived terms
editadjective
noun
Related terms
editadjectives
adverbs
nouns
verb
- ambicjonować impf
References
editFurther reading
edit- ambicjoner in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ambicjoner in Polish dictionaries at PWN