ambulator
English edit
Noun edit
ambulator (plural ambulators)
- A walker; one who walks.
Latin edit
Etymology edit
From ambulō (“walk; travel”) + -tor.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /am.buˈlaː.tor/, [ämbʊˈɫ̪äːt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /am.buˈla.tor/, [ämbuˈläːt̪or]
Noun edit
ambulātor m (genitive ambulātōris); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ambulātor | ambulātōrēs |
Genitive | ambulātōris | ambulātōrum |
Dative | ambulātōrī | ambulātōribus |
Accusative | ambulātōrem | ambulātōrēs |
Ablative | ambulātōre | ambulātōribus |
Vocative | ambulātor | ambulātōrēs |
Derived terms edit
Related terms edit
Descendants edit
- English: ambulator
Verb edit
ambulātor
References edit
- “ambulator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ambulator in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- ambulator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.