amicabilis
Latin
editEtymology
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): [a.miːˈkaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [a.miˈkaː.bi.lis]
Adjective
editamīcābilis (neuter amīcābile); third-declension two-termination adjective
- (rare, Late Latin) friendly, capable of being friendly
Declension
editThird-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | amīcābilis | amīcābile | amīcābilēs | amīcābilia | |
genitive | amīcābilis | amīcābilium | |||
dative | amīcābilī | amīcābilibus | |||
accusative | amīcābilem | amīcābile | amīcābilēs amīcābilīs |
amīcābilia | |
ablative | amīcābilī | amīcābilibus | |||
vocative | amīcābilis | amīcābile | amīcābilēs | amīcābilia |
Antonyms
edit- (antonym(s) of “friendly”): hostificus
Descendants
edit- Italo-Romance:
- Italian: amichevole
- Gallo-Romance:
- Ibero-Romance:
- Borrowings:
References
edit- “amicabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- amicabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.