Latin edit

Etymology edit

From anguis +‎ pēs.

Pronunciation edit

Adjective edit

anguipēs (genitive anguipedis); third-declension one-termination adjective

  1. serpent-footed
    • 8 CE, Ovid, Metamorphoses 1.184:
      Ergo ubi marmoreo superi sedere recessu, celsior ipse loco sceptroque innixus eburno terrificam capitis concussit terque quaterque caesariem, cum qua terram, mare, sidera movit. talibus inde modis ora indignantia solvit: 'non ego pro mundi regno magis anxius illa tempestate fui, qua centum quisque parabat inicere anguipedum captivo bracchia caelo. nam quamquam ferus hostis erat, tamen illud ab uno corpore et ex una pendebat origine bellum; nunc mihi qua totum Nereus circumsonat orbem, perdendum est mortale genus: per flumina iuro infera sub terras Stygio labentia luco! cuncta prius temptanda, sed inmedicabile curae ense recidendum, ne pars sincera trahatur. sunt mihi semidei, sunt, rustica numina, nymphae faunique satyrique et monticolae silvani; quos quoniam caeli nondum dignamur honore, quas dedimus, certe terras habitare sinamus. an satis, o superi, tutos fore creditis illos, cum mihi, qui fulmen, qui vos habeoque regoque, struxerit insidias notus feritate Lycaon?'

Declension edit

Third-declension one-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative anguipēs anguipedēs anguipedia
Genitive anguipedis anguipedium
Dative anguipedī anguipedibus
Accusative anguipedem anguipēs anguipedēs anguipedia
Ablative anguipedī anguipedibus
Vocative anguipēs anguipedēs anguipedia

References edit

  • anguipes”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • anguipes in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.