See also: aniž, anız, and aŋiz

Old Polish

edit

Etymology

edit

From ani +‎ . First attested in 1398.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): (10th–15th CE) /aniːʃ/
  • IPA(key): (15th CE) /aniʃ/

Conjunction

edit

aniż

  1. (emphatic, attested in Greater Poland) and not
    • 1887, 1889 [1398], Józef Lekszycki, editor, Die ältesten großpolnischen Grodbücher, volume II, number 2095, Pyzdry, Gniezno, Kościan:
      Jacom ne gonil To[to]mislawa anys gy slymi slowi gabal
      [Jakom nie gonił To[to]misława aniż ji złymi słowy gabał]
    • 1959 [1393], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 169, Poznań:
      Sandziwoy... zastauil Kobili trzi lata pred tim, anisz Hankø poyøL
      [Sędziwoj... zastawił kobyły trzy lata pr[z]ed tym, aniż Hankę pojął]
    • 1930 [c. 1455], “Ex”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 14, 28:
      Wroczywszy sze wodi zaszyø y przykrili wozy y geszdzcze..., ktorzy gonyøcz Izrahelskye weszly bili w morze, anysz zayste ostal z nych nygeden
      [Wrociwszy sie wody zasię i przykryły wozy i jeźdźce..., ktorzy goniąc Izrahelskie weszli byli w morze, aniż zaiste ostał z nich nijeden]

Descendants

edit
  • Middle Polish: aniż

References

edit

Polish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Polish aniż. By surface analysis, ani +‎ .

Pronunciation

edit

Conjunction

edit

aniż

  1. (Middle Polish, emphatic) and not

Particle

edit

aniż

  1. (Middle Polish, emphatic) not even

Further reading

edit