animan
Esperanto edit
Adjective edit
animan
- accusative singular of anima
Middle English edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronoun edit
animan
Antonyms edit
References edit
- “ani-man, pron.”, in MED Online, Ann Arbor, Mich.: University of Michigan, 2007, retrieved 13 June 2018.
Old English edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
āniman
- to take away, to remove
Conjugation edit
Conjugation of āniman (strong class 4)
infinitive | āniman | ānimenne |
---|---|---|
indicative mood | present tense | past tense |
first person singular | ānime | ānōm |
second person singular | ānimest, ānimst | ānōme |
third person singular | ānimeþ, ānimþ | ānōm |
plural | ānimaþ | ānōmon |
subjunctive | present tense | past tense |
singular | ānime | ānōme |
plural | ānimen | ānōmen |
imperative | ||
singular | ānim | |
plural | ānimaþ | |
participle | present | past |
ānimende | ānumen |
Spanish edit
Verb edit
animan