Latin edit

Etymology edit

From Ancient Greek ἀρχιτεκτονικός (arkhitektonikós, pertaining to an architect or to architecture), from ἀρχιτέκτων (arkhitéktōn, architect) +‎ -ῐκός (-ikós, -ic, adjectival suffix). Equivalent to architectōn +‎ -icus.

Pronunciation edit

Adjective edit

architectonicus (feminine architectonica, neuter architectonicum); first/second-declension adjective

  1. Of or pertaining to an architect or architecture; architectural
    • c. 80 BCE – 15 BCE, Vitruvius, De Architectura 9.1.1.11:
      αναλημμα est ratio conquisita solis cursu et umbrae crescentis ad brumam observatione inventa, e qua per rationes architectonicas circinique descriptiones est inventus effectus in mundo

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative architectonicus architectonica architectonicum architectonicī architectonicae architectonica
Genitive architectonicī architectonicae architectonicī architectonicōrum architectonicārum architectonicōrum
Dative architectonicō architectonicō architectonicīs
Accusative architectonicum architectonicam architectonicum architectonicōs architectonicās architectonica
Ablative architectonicō architectonicā architectonicō architectonicīs
Vocative architectonice architectonica architectonicum architectonicī architectonicae architectonica

Related terms edit

Descendants edit

References edit