Ingrian

edit

Etymology

edit

From arpa (lot) +‎ -uli.

Pronunciation

edit

Noun

edit

arpuli

  1. (folk poetic) wizard, magician
    • 1916, Volmari Porkka, quoting Maaroi Tarinaisista, “1521. Soikkola, Viistinä, III 392”, in Väinö Salminen, V. Alava, editor, Suomen Kansan Vanhat Runot. Länsi-Inkerin runot[1], volume III2, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, lines 54-55:
      Miä noijille Virroi, // Alle linnan arpulille;
      I [went] to the witches in Estonia, // Down to the wizard of the city;

Declension

edit
Declension of arpuli (type 5/vahti, no gradation)
singular plural
nominative arpuli arpulit
genitive arpulin arpuliin, arpuliloin
partitive arpulia arpulija, arpuliloja
illative arpulii arpulii, arpuliloihe
inessive arpuliis arpuliis, arpulilois
elative arpulist arpuliist, arpuliloist
allative arpulille arpuliille, arpuliloille
adessive arpuliil arpuliil, arpuliloil
ablative arpulilt arpuliilt, arpuliloilt
translative arpuliks arpuliiks, arpuliloiks
essive arpulinna, arpuliin arpuliinna, arpuliloinna, arpuliin, arpuliloin
exessive1) arpulint arpuliint, arpuliloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

edit
  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 19