avó
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese avoo, from early Iberian Medieval Latin avolo,[1] from Vulgar Latin *av(i)olum, ultimately from Latin avus.
Pronunciation edit
Noun edit
avó m (plural avós, feminine avoa, feminine plural avoas)
- grandfather
- (in the plural) grandparents
- 1269, J. L. Novo Cazón, editor, El priorato santiaguista de Vilar de Donas en la Edad Media (1194-1500), A Coruña: Fundación Barrié, page 245:
- meu auoo don Ruy Zerbo e sa moler dona Marina Sanchez, que foron meus auoos
- my granfather Don Roi Cerbo and his wife Dona Mariña Sánchez, who were my granparents
Related terms edit
References edit
- “avoo” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “auoo” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “avó” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “avó” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “avó” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese avoa, from Late Latin aviola, diminutive from Latin avia.
Pronunciation edit
Noun edit
avó f (plural avós, masculine avô, masculine plural avôs)
- grandmother, female grandparent