azaż
Old Polish edit
Etymology edit
From aza + -ż. First attested in 1464–1468.
Pronunciation edit
Particle edit
azaż
- interrogative particle: introduces a yes-no question
- 1886, Emil Kałużniacki, editor, Die polnische Recension der Magdeburger Urtheile und die einschlägigen deutschen, lateinischen und czechischen Sammlungen, page 140:
- Gdy Warsz nye *przyszgąl, azasz my Mykolay to przepadl y straczyl naprzeczywko mnye, czyly nye?
- [Gdy Warsz nie przysiągł, azaż mi Mikołaj to przepadł i stracił naprzeciwko mnie, czyli nie?]
- 1877-1881 [1464–1468], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 783, page -:
- *Bhilbich radh yako thathcze mystrzewi, gdi przigyedzye, azaz darem czo przi wedzie
- [Byłbych rad jako tatce mistrzewi, gdy przyjedzie, azaż darem co przywiedzie]
Derived terms edit
particles
Descendants edit
- Middle Polish: azaż
References edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “azaż”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
Polish edit
Etymology edit
Inherited from Old Polish azaż. By surface analysis, aza + -ż.
Pronunciation edit
- (Middle Polish) IPA(key): /ˈa.zɒʂ/
Particle edit
azaż
- (Middle Polish) interrogative particle: introduces a yes-no question
References edit
Further reading edit
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “azaż”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “azaż”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “azaż”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “aza, azaż, azali, azaliwiem, aża, ażali, za, zaż, azać, azaż, ażli”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 75