Akkadian

edit

Etymology

edit

From Proto-Semitic *bin- (son). Cognate with Arabic اِبْن (ibn) and Biblical Hebrew בֵּן (ben).

Pronunciation

edit

Noun

edit

bīnum m (Old Akkadian, Standard Babylonian, Neo-Assyrian)

  1. son
    Synonym: 𒌉 (mārum)

Alternative forms

edit
Cuneiform spellings
Phonetic
  • 𒁉𒉏 (bi-num)
  • 𒁉𒅔𒉡 (bi-in-nu)

Derived terms

edit

References

edit