błagalny
Polish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
błagalny (not comparable, derived adverb błagalnie)
- (literary) beseeching, entreating, imploring, propitiatory, supplicatory, begging
- błagalny głos ― an imploring voice
- błagalny jęk ― an imploring groan
- błagalny krzyk ― an imploring cry/yell
- błagalny list ― an imploring letter
- błagalny szept ― an imploring whisper
- błagalny ton ― an imploring tone
- błagalny wzrok/błagalne spojrzenie ― an imploring look
- błagalne wołanie ― an imploring call
- modlitwa błagalna ― an imploring prayer
- pieśń błagalna ― an imploring song
- błagalne modły ― imploring prayers
Declension edit
Declension of błagalny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | błagalny | błagalna | błagalne | błagalni | błagalne | |
| genitive | błagalnego | błagalnej | błagalnego | błagalnych | ||
| dative | błagalnemu | błagalnej | błagalnemu | błagalnym | ||
| accusative | błagalnego | błagalny | błagalną | błagalne | błagalnych | błagalne |
| instrumental | błagalnym | błagalną | błagalnym | błagalnymi | ||
| locative | błagalnym | błagalnej | błagalnym | błagalnych | ||
Related terms edit
adjective
adverbs
nouns
verb
- błagać impf