błoniczy

Polish

Etymology

From błonica +‎ -y. First attested in 1860.

Pronunciation

• IPA^(key): /bwɔˈɲi.t͡ʂɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɨ
• Syllabification: bło‧ni‧czy

Adjective

błoniczy (not comparable, no derived adverb)

1. (pathology, relational) diphtherial

   Synonym: błonicowy

   bakterie błonicze ― diphtherial bacteria

Declension

Declension of błoniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	błoniczy		błonicza	błonicze	błoniczy	błonicze
genitive	błoniczego		błoniczej	błoniczego	błoniczych
dative	błoniczemu		błoniczej	błoniczemu	błoniczym
accusative	błoniczego	błoniczy	błoniczą	błonicze	błoniczych	błonicze
instrumental	błoniczym		błoniczą	błoniczym	błoniczymi
locative	błoniczym		błoniczej	błoniczym	błoniczych

Related terms

adjectives

• błoniasty
• błonicowy
• błonkoskrzydły
• błonkotwórczy
• błonkowaty
• błonkowy
• błonnikowy
• błonotwórczy
• błonowy

 

nouns

• błona
• błoneczka
• błonica
• błonie
• błonka
• błonkoskrzydłe
• błonkówka
• błonkówki
• błonnik

 

Further reading

• błoniczy in Polish dictionaries at PWN