błonnik
Polish edit
Etymology edit
From błona + -nik. First attested in 1849.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
błonnik m inan
- fiber, dietary fibre
- bananowy błonnik ― banana fiber
- zwierzęcy błonnik ― animal fiber
- błonnik pokarmowy ― dietary fiber
- zapotrzebowanie na błonnik ― a need for fiber
- otręby z błonnikiem ― bran with fiber
- płatki z błonnikiem ― cereal/oatmeal with fiber
- bogaty/ubogi w błonnik ― rich in fiber
- błonnik ułatwia trawienie ― fiber makes digestion easier
- pokarm wzbogacany błonnikiem ― fiber-enriched food
Declension edit
Declension of błonnik
| singular | |
|---|---|
| nominative | błonnik |
| genitive | błonnika |
| dative | błonnikowi |
| accusative | błonnik |
| instrumental | błonnikiem |
| locative | błonniku |
| vocative | błonniku |
Derived terms edit
adjective
Related terms edit
adjectives
nouns