badylarz

Polish

Etymology

From badyl +‎ -arz.

Pronunciation

• IPA^(key): /baˈdɨ.laʂ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨlaʂ
• Syllabification: ba‧dy‧larz

Noun

badylarz m pers (female equivalent badylarka)

1. (colloquial, derogatory) gardener

   Synonym: ogrodnik

2. (Łódź) florist (a person who cultivates flowers as a profession)

   Synonym: kwiaciarz

3. (Łódź) wealthy, private entrepreneur

Declension

Declension of badylarz

	singular	plural
nominative	badylarz	badylarze
genitive	badylarza	badylarzy
dative	badylarzowi	badylarzom
accusative	badylarza	badylarzy
instrumental	badylarzem	badylarzami
locative	badylarzu	badylarzach
vocative	badylarzu	badylarze

Noun

badylarz m animal

1. (hunting) a male deer or elk

Declension

Declension of badylarz

	singular	plural
nominative	badylarz	badylarze
genitive	badylarza	badylarzy
dative	badylarzowi	badylarzom
accusative	badylarza	badylarze
instrumental	badylarzem	badylarzami
locative	badylarzu	badylarzach
vocative	badylarzu	badylarze

Derived terms

adjective

• badylarski

 

noun

• badylarstwo

 

Related terms

adjectives

• badylasty
• badylkowaty
• badylowaty
• badylowy

 

nouns

• badyl
• badylek

 

Further reading

• badylarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• badylarz in Polish dictionaries at PWN