behawior

Polish

Etymology

Borrowed from English behavior. First attested in 1924, but in common usage only as of 1960.

Pronunciation

• IPA^(key): /biˈxɛ.vjɔr/, /bɛˈxa.vjɔr/

• Audio 1, behawior:

  (file)

• Audio 2, behawior:

  (file)

• Audio 3, bihewior:

  (file)

• Rhymes: -ɛvjɔr
• Syllabification: be‧ha‧wior

Noun

behawior m inan

1. (biology, psychology) behavior (observable response produced by an organism)

   Synonym: zachowanie

Declension

Declension of behawior

	singular
nominative	behawior
genitive	behawioru
dative	behawiorowi
accusative	behawior
instrumental	behawiorem
locative	behawiorze
vocative	behawiorze

Derived terms

adjective

• behawioralny

 

Related terms

adjective

• behawiorystyczny

 

nouns

• behawiorysta
• behawioryzm

 

Further reading

• behawior in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• behawior in Polish dictionaries at PWN