behawior

Polish

Etymology

Borrowed from English behavior. First attested in 1924, but in common usage only as of 1960.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛˈxa.vjɔr/, /biˈxɛ.vjɔr/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Audio 3:

  (file)

• Rhymes: -avjɔr, -ɛvjɔr
• Syllabification: be‧ha‧wior

Noun

behawior m inan (related adjective behawioralny)

1. (biology, psychology) behavior (observable response produced by an organism)

   Synonym: zachowanie

Declension

Declension of behawior

	singular
nominative	behawior
genitive	behawioru
dative	behawiorowi
accusative	behawior
instrumental	behawiorem
locative	behawiorze
vocative	behawiorze

Related terms

adjectives

• behawiorystyczny

 

nouns

• behawiorysta
• behawiorystka
• behawioryzm

 

Further reading

• behawior in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• behawior in Polish dictionaries at PWN
• behawior in PWN's encyclopedia