See also: berla

Old Polish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

    Borrowed from Old Czech berla.[1][2][3][4][5][6] First attested in the 15th century.

    Pronunciation

    edit
    • IPA(key): (10th–15th CE) /bɛrɫa/
    • IPA(key): (15th CE) /bɛrɫa/

    Noun

    edit

    berła f

    1. (attested in Greater Poland) sceptre; royal power (ornamental staff; authority represented by this staff)
      • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490[2], Lubiń, page 66:
        Pyorlo sceptrum est signum regale, eyn zepter, vel regia potestas
        [Piorło sceptrum est signum regale, eyn zepter, vel regia potestas]

    Descendants

    edit

    References

    edit
    1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “berło”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
    2. ^ Mańczak, Witold (2017) “berło”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
    3. ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “berło”, in Etymologiczny słownik języka polskiego (in Polish)
    4. ^ Sławski, Franciszek (1958-1965) “berło”, in Jan Safarewicz, Andrzej Siudut, editors, Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego
    5. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “berło”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
    6. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “berło”, in Uniwersalny słownik języka polskiego[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN

    Polish

    edit

    Pronunciation

    edit
    • IPA(key): /ˈbɛr.wa/
    • Rhymes: -ɛrwa
    • Syllabification: ber‧ła

    Noun

    edit

    berła n

    1. inflection of berło:
      1. genitive singular
      2. nominative/accusative/vocative plural