bezdźwięcznie

Polish

Etymology

From bezdźwięczny +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛzˈd͡ʑvjɛn.t͡ʂɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛnt͡ʂɲɛ
• Syllabification: bez‧dźwięcz‧nie

Adverb

bezdźwięcznie (not comparable)

1. soundlessly, voicelessly, silently (in a way not making a sound)

   Synonyms: bezgłośnie, niesłyszalnie

   Antonyms: dźwięcznie, hałaśliwie

   bezdźwięcznie poruszać wargami ― to mouth words silently

2. (phonetics) voicelessly

   Coordinate term: dźwięcznie

Related terms

adjective

• bezdźwięczny

 

nouns

• bezdźwięczność
• dźwięk

 

Further reading

• bezdźwięcznie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezdźwięcznie in Polish dictionaries at PWN