bezecnik

Polish

Etymology

From bezecny +‎ -ik.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛˈzɛ.t͡sɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡sɲik
• Syllabification: be‧ze‧cnik

Noun

bezecnik m pers

1. (literary) lech, lecher, letch

   Synonyms: bezwstydnik, lubieżnik, zbereźnik

2. (obsolete) scoundrel, villain

   Synonyms: łajdak, niegodziwiec

Declension

Declension of bezecnik

	singular	plural
nominative	bezecnik	bezecnicy/bezecniki
genitive	bezecnika	bezecników
dative	bezecnikowi	bezecnikom
accusative	bezecnika	bezecników
instrumental	bezecnikiem	bezecnikami
locative	bezecniku	bezecnikach
vocative	bezecniku	bezecnicy/bezecniki

Related terms

adjective

• bezecny

 

adverb

• bezecnie

 

nouns

• bezeceństwo
• bezecność
• cześć

 

Further reading

• bezecnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezecnik in Polish dictionaries at PWN