bezkońcówkowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ końcówkowy. First attested in 1905.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛs.kɔɲ.t͡sufˈkɔ.vɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: bez‧koń‧ców‧ko‧wy

Adjective

bezkońcówkowy (not comparable, no derived adverb)

1. (linguistic morphology) suffixless

   Synonyms: bezprzyrostkowy, bezsufiksalny

Declension

Declension of bezkońcówkowy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezkońcówkowy		bezkońcówkowa	bezkońcówkowe	bezkońcówkowi	bezkońcówkowe
genitive	bezkońcówkowego		bezkońcówkowej	bezkońcówkowego	bezkońcówkowych
dative	bezkońcówkowemu		bezkońcówkowej	bezkońcówkowemu	bezkońcówkowym
accusative	bezkońcówkowego	bezkońcówkowy	bezkońcówkową	bezkońcówkowe	bezkońcówkowych	bezkońcówkowe
instrumental	bezkońcówkowym		bezkońcówkową	bezkońcówkowym	bezkońcówkowymi
locative	bezkońcówkowym		bezkońcówkowej	bezkońcówkowym	bezkońcówkowych

Related terms

noun

• końcówka

 

Further reading

• bezkońcówkowy in Polish dictionaries at PWN