bezsufiksalny
Polish edit
Etymology edit
From bez- + sufiksalny. First attested in 1920.[1]
Pronunciation edit
Adjective edit
bezsufiksalny (not comparable)
- (linguistic morphology) suffixless
- Synonyms: bezkońcówkowy, bezprzyrostkowy
Declension edit
Declension of bezsufiksalny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | bezsufiksalny | bezsufiksalne | bezsufiksalna | bezsufiksalni | bezsufiksalne | ||
| genitive | bezsufiksalnego | bezsufiksalnej | bezsufiksalnych | ||||
| dative | bezsufiksalnemu | bezsufiksalnym | |||||
| accusative | bezsufiksalnego | bezsufiksalny | bezsufiksalne | bezsufiksalną | bezsufiksalnych | bezsufiksalne | |
| instrumental | bezsufiksalnym | bezsufiksalnymi | |||||
| locative | bezsufiksalnej | bezsufiksalnych | |||||
Related terms edit
noun
References edit
- ^ bezsufiksalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- bezsufiksalny in Polish dictionaries at PWN