bezobjawowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ objaw +‎ -owy. First attested in 1904.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛz.ɔb.jaˈvɔ.vɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: bez‧ob‧ja‧wo‧wy

Adjective

bezobjawowy (not comparable, adverb bezobjawowo)

1. (medicine) asymptomatic, symptomless
   • 2021 May 19, “COVID-19 u ciężarnych: Powikłania są jak bomba atomowa”, in Rzeczpospolita‎^[1], archived from the original on 2021-12-22:

     Dr Tulimowski informuje, że z dostępnych danych wynika, iż bezobjawowy przebieg COVID-19 w ciąży dotyczy 79 - 80 proc. ciężarnych

     Dr. Tulimowski informs us that from available data, it appears that an asymptomatic course of COVID-19 during pregnancy affects 79 - 80 percent of pregnant women.

Declension

Declension of bezobjawowy

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bezobjawowy		bezobjawowe	bezobjawowa	bezobjawowi	bezobjawowe
genitive	bezobjawowego			bezobjawowej	bezobjawowych
dative	bezobjawowemu				bezobjawowym
accusative	bezobjawowego	bezobjawowy	bezobjawowe	bezobjawową	bezobjawowych	bezobjawowe
instrumental	bezobjawowym				bezobjawowymi
locative				bezobjawowej	bezobjawowych

Derived terms

noun

• bezobjawowość

 

Further reading

• bezobjawowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezobjawowy in Polish dictionaries at PWN