bezwładny

Polish

Etymology

From bez- +‎ władny. First attested in 1744.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛzˈvwad.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -adnɨ
• Syllabification: bez‧wład‧ny

Adjective

bezwładny (not comparable, derived adverb bezwładnie)

1. (literary, derogatory) inert (unable to move or act)

   bezwładny rząd ― an inert government

   bezwładny urząd ― an inert bureau

2. nerveless (devoid of nerves: calm, controlled, cool under pressure)
3. (pathology) limp (physically weak)

   bezwładny nadgarstek ― a limp wrist

   bezwładna ręka ― a limp hand/arm

   bezwładna kończyna ― a limp limb

   bezwładne nogi ― limp legs

   bezwładny człowiek ― a limp person

   bezwładna dłoń ― a limp hand

   bezwładna głowa ― a limp head

   bezwładna postać ― a limp posture

   bezwładne ciało ― a limp body

4. (relational, physics) inertia

   bezwładny ruch ― inertial movement

   bezwładna masa ― an inertial mass

Declension

Declension of bezwładny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezwładny		bezwładna	bezwładne	bezwładni	bezwładne
genitive	bezwładnego		bezwładnej	bezwładnego	bezwładnych
dative	bezwładnemu		bezwładnej	bezwładnemu	bezwładnym
accusative	bezwładnego	bezwładny	bezwładną	bezwładne	bezwładnych	bezwładne
instrumental	bezwładnym		bezwładną	bezwładnym	bezwładnymi
locative	bezwładnym		bezwładnej	bezwładnym	bezwładnych

Derived terms

adjective

• bezwładnościowy

 

nouns

• bezwład
• bezwładność

 

verbs

• bezwładnieć impf
• obezwładnić pf, obezwładniać impf

 

Related terms

noun

• władza

 

Further reading

• bezwładny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezwładny in Polish dictionaries at PWN