bezwolny

Polish

Etymology

From bez- +‎ wolny. First attested in 1769.

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛzˈvɔl.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔlnɨ
• Syllabification: bez‧wol‧ny

Adjective

bezwolny (not comparable, derived adverb bezwolnie)

1. will-less (lacking volition, not exercising one's will)
2. supine (reluctant to take action)

Declension

Declension of bezwolny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	bezwolny		bezwolna	bezwolne	bezwolni	bezwolne
genitive	bezwolnego		bezwolnej	bezwolnego	bezwolnych
dative	bezwolnemu		bezwolnej	bezwolnemu	bezwolnym
accusative	bezwolnego	bezwolny	bezwolną	bezwolne	bezwolnych	bezwolne
instrumental	bezwolnym		bezwolną	bezwolnym	bezwolnymi
locative	bezwolnym		bezwolnej	bezwolnym	bezwolnych

Derived terms

noun

• bezwolność

 

Related terms

nouns

• bezwola
• wola

 

verb

• woleć

 

Further reading

• bezwolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezwolny in Polish dictionaries at PWN