woleć

See also: wolec and wòlec

Old Polish

Alternative forms

• wolić

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *voliti with a shift of -ić to -eć. First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɔlʲɛt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɔlʲɛt͡ɕ/

Verb

woleć impf

1. to prefer (to like better)
   • 1930 [c. 1455], “Deut”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[1], 30, 19:

     Przetosz volisz[li] ziwot (elige... vitam), aby y ti ziw byl, y synowye twogi

     [Przetoż woliż[li] żywot (elige... vitam), aby i ty żyw był, i synowie twoji]

Related terms

nouns

• wola

 

Descendants

• Polish: woleć
• Silesian: woleć

References

• Boryś, Wiesław (2005) “woleć”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
• Mańczak, Witold (2017) “woleć”, in Polski słownik etymologiczny (in Polish), Kraków: Polska Akademia Umiejętności, →ISBN
• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “woleć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish woleć. Cognate to German wählen.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈvɔ.lɛt͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈvɔ.lɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔlɛt͡ɕ
• Syllabification: wo‧leć

Verb

woleć impf

1. (intransitive) to prefer (to be in the habit of choosing something rather than something else; to favor; to like better) [with od (+ genitive) or niz (+ nominative) ‘over whom/what’]

   Synonym: preferować

   Wolisz brunetki czy blondynki? ― Do you prefer brunettes or blondes? [with infinitive ‘to do what’; or with niż (+ infinitive) ‘than doing what’]

2. (auxiliary, intransitive) to prefer; rather (to want to do something or for something to happen)

   Wolę jeździć na rowerze niż pływać. ― I prefer cycling to swimming.

   Wolałbym umrzeć. ― I would rather/prefer to die.

Conjugation

Conjugation of woleć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		woleć
present tense	1st	wolę			wolimy
	2nd	wolisz			wolicie
	3rd	woli			wolą
	impersonal	woli się
past tense	1st	wolałem, -(e)m wolał	wolałam, -(e)m wolała	wolałom, -(e)m wolało	woleliśmy, -(e)śmy woleli	wolałyśmy, -(e)śmy wolały
	2nd	wolałeś, -(e)ś wolał	wolałaś, -(e)ś wolała	wolałoś, -(e)ś wolało	woleliście, -(e)ście woleli	wolałyście, -(e)ście wolały
	3rd	wolał	wolała	wolało	woleli	wolały
	impersonal	wolano
future tense	1st	będę wolał, będę woleć	będę wolała, będę woleć	będę wolało, będę woleć	będziemy woleli, będziemy woleć	będziemy wolały, będziemy woleć
	2nd	będziesz wolał, będziesz woleć	będziesz wolała, będziesz woleć	będziesz wolało, będziesz woleć	będziecie woleli, będziecie woleć	będziecie wolały, będziecie woleć
	3rd	będzie wolał, będzie woleć	będzie wolała, będzie woleć	będzie wolało, będzie woleć	będą woleli, będą woleć	będą wolały, będą woleć
	impersonal	będzie woleć się
conditional	1st	wolałbym, bym wolał	wolałabym, bym wolała	wolałobym, bym wolało	wolelibyśmy, byśmy woleli	wolałybyśmy, byśmy wolały
	2nd	wolałbyś, byś wolał	wolałabyś, byś wolała	wolałobyś, byś wolało	wolelibyście, byście woleli	wolałybyście, byście wolały
	3rd	wolałby, by wolał	wolałaby, by wolała	wolałoby, by wolało	woleliby, by woleli	wolałyby, by wolały
	impersonal	wolano by
imperative	1st	niech wolę			wólmy
	2nd	wól			wólcie
	3rd	niech woli			niech wolą
active adjectival participle		wolący	woląca	wolące	wolący	wolące
contemporary adverbial participle		woląc
verbal noun		wolenie

Related terms

adjective

• bezwolny

 

adverb

• bezwolnie

 

nouns

• bezwola
• bezwolność
• wola

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), woleć is one of the most used words in Polish, appearing 2 times in scientific texts, 1 time in news, 5 times in essays, 16 times in fiction, and 46 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 70 times, making it the 927th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• woleć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• woleć in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “woleć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “WOLEĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 29.06.2023
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “woleć”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “woleć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “woleć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 687
• woleć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian

Etymology

Inherited from Old Polish woleć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɔ.lɛt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔlɛt͡ɕ
• Syllabification: wo‧leć

Verb

woleć impf

1. (intransitive) to prefer (to like better)

Conjugation

Conjugation of woleć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		woleć
present tense	1st	wolã			wolymy
	2nd	wolisz			wolicie
	3rd	woli			wolōm
past tense	1st	wolołch, wolołech, woloł żech	wolałach wolała żech	wolałoch1) wolało żech1)	wolelimy, wolelichmy	wolałymy, wolałychmy
	2nd	wolołś, wolołeś, woloł żeś	wolałaś wolała żeś	wolałoś1) wolało żeś1)	woleliście, woleli żeście	wolałyście, wolały żeście
	3rd	woloł	wolała	wolało	woleli	wolały
future tense	1st	bydã woloł, bydã woleć	bydã wolała, bydã woleć	bydã wolało,1) bydã woleć	bydymy wolali, bydymy woleć	bydymy wolały, bydymy woleć
	2nd	bydziesz woloł, bydziesz woleć	bydziesz wolała, bydziesz woleć	bydziesz wolało,1) bydziesz woleć	bydziecie wolali, bydziecie woleć	bydziecie wolały, bydziecie woleć
	3rd	bydzie woloł, bydzie woleć	bydzie wolała, bydzie woleć	bydzie wolało, bydzie woleć	bydōm wolali, bydōm woleć	bydōm wolały, bydōm woleć
pluperfect tense2)	1st	bōłch woloł, bōłech woloł, bōł żech woloł	byłach wolała była żech wolała	byłoch wolało1) było żech wolało1)	byli my woleli, bylichmy woleli	były my wolały, byłychmy wolały
	2nd	bōłś woloł, bōłeś woloł, bōł żeś woloł	byłaś wolała była żeś wolała	byłoś wolało1) było żeś wolało1)	byliście woleli, byli żeście woleli	byłyście wolały, były żeście wolały
	3rd	bōł woloł	była wolała	było wolało1)	były my woleli, byłychmy woleli	były wolały
conditional	1st	bych woloł	bych wolała	byście woleli	by my wolały, bychmy wolały
	2nd	byś woloł	byś wolała	byście woleli	byście wolały
	3rd	by woloł	by wolała	by wolało	by woleli	by wolały
imperative	1st	niych wolã			wolmy
	2nd	wol			wolcie
	3rd	niych woli			niych wolōm
active adjectival participle		wolōncy	wolōncŏ	wolōnce	wolōncy	wolōnce
verbal noun		wolynie
1) Personal neuter forms might be considered nonstandard, protological, or nonce, appearing mostly in literature to refer to grammatically neuter nouns, however might also be used for people who prefer neuter forms. 2) The pluperfect is either archaic or obsolete and now used for conditional in the past.

Further reading

• woleć in silling.org
• Henryk Jaroszewicz (2022) “woleć”, in Zasady pisowni języka śląskiego (in Polish), Siedlce: Wydawnictwo Naukowe IKR[i]BL, page 151