biczowniczy
Polish edit
Etymology edit
From biczownik + -y. First attested in 1809.[1][2]
Pronunciation edit
Adjective edit
biczowniczy (not comparable, no derived adverb)
- (relational, religion) flagellant's, flagellator's
Declension edit
Declension of biczowniczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | biczowniczy | biczownicza | biczownicze | biczowniczy | biczownicze | |
| genitive | biczowniczego | biczowniczej | biczowniczego | biczowniczych | ||
| dative | biczowniczemu | biczowniczej | biczowniczemu | biczowniczym | ||
| accusative | biczowniczego | biczowniczy | biczowniczą | biczownicze | biczowniczych | biczownicze |
| instrumental | biczowniczym | biczowniczą | biczowniczym | biczowniczymi | ||
| locative | biczowniczym | biczowniczej | biczowniczym | biczowniczych | ||
Related terms edit
adjective
nouns
verbs
- biczować impf, ubiczować pf
- bić impf
- wybiczować pf
References edit
- ^ Michał Abraham Trotz (1809) Nouveau dictionnaire françois, allemand et polonois: enrichi de plusieurs exemples de l'histoire polonoise, des termes ordinaires des arts, de plus nouveaux mots et des remarques de grammaire les plus necessaires, avec une liste alphabetique des poetes et de meilleurs livres polonois[1]
- ^ biczowniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- biczowniczy in Polish dictionaries at PWN