biczowniczy
Polish
editEtymology
editFrom biczownik + -y. First attested in 1809.[1][2]
Pronunciation
editAdjective
editbiczowniczy (not comparable, no derived adverb)
- (relational, religion) flagellant's, flagellator's
Declension
editDeclension of biczowniczy (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | biczowniczy | biczownicza | biczownicze | biczowniczy | biczownicze | |
| genitive | biczowniczego | biczowniczej | biczowniczego | biczowniczych | ||
| dative | biczowniczemu | biczowniczej | biczowniczemu | biczowniczym | ||
| accusative | biczowniczego | biczowniczy | biczowniczą | biczownicze | biczowniczych | biczownicze |
| instrumental | biczowniczym | biczowniczą | biczowniczym | biczowniczymi | ||
| locative | biczowniczym | biczowniczej | biczowniczym | biczowniczych | ||
Related terms
editadjective
nouns
verbs
- biczować impf, ubiczować pf
- bić impf
- wybiczować pf
References
edit- ^ Michał Abraham Trotz (1809) Nouveau dictionnaire françois, allemand et polonois: enrichi de plusieurs exemples de l'histoire polonoise, des termes ordinaires des arts, de plus nouveaux mots et des remarques de grammaire les plus necessaires, avec une liste alphabetique des poetes et de meilleurs livres polonois[1]
- ^ biczowniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
edit- biczowniczy in Polish dictionaries at PWN