biernik
Polish
editEtymology
editFrom bierny + -ik. First attested in 1813.[1]
Pronunciation
editNoun
editbiernik m inan
- (grammar) accusative
- Synonyms: accusativus, akuzatiwus, akuzatyw
- Hypernym: przypadek
- biernik liczby pojedynczej ― accusative singular
- biernik liczby mnogiej ― accusative plural
- forma biernika ― accusative form
- dopełnienie w bierniku ― object in the accusative
- rzeczownik w bierniku ― noun in the accusative
- wyrażony biernikiem ― expressed in the accusative
Declension
editDeclension of biernik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | biernik | bierniki |
genitive | biernika | bierników |
dative | biernikowi | biernikom |
accusative | biernik | bierniki |
instrumental | biernikiem | biernikami |
locative | bierniku | biernikach |
vocative | bierniku | bierniki |
Derived terms
editadjective
Related terms
editadjectives
adverb
nouns
verb